پویا و پرنیا گلهای زندگی

امروز برای اولین بار پویا کنارم وایستاد و هرکاری رو که من انجام دادم مرحله ب مرحله مدل من انجام داد و وضو گرفت بعدشم کنارم وایستاد و شروع ب نماز کرد و منم بلند نمازمو خوندم ک اونم بتونه تکرار کنه و حمد و سوره رو باهام تکرار میکرد و بقیه مواد فقط تهش رو میگفت  و قنوت هم که تمام شد یواشکی خم شد و جانمازشو جمع کرد و د فرار  ...

دوشنبه 18 فروردین 94 من و پرنیا برای اولین بار رفتین بیرون باهم!! تا سن 5 ماه و 12 روزگی یعنی ایشون مجال بیرون رفتن ندادن به ما! و باهم سوار اتوبوس شدیم و رفتیم خونه دوست من و خدارو شکر چون هوا گرم بود و کلاهم سرش نکردم و لباساشم کم بود گریه نکرد و ب اطراف نگاه میکرد  وقتی هم پیاده شدیم که بریم مهد دنبال داداشی تا جایی که دید داشت اتوبوسو دنبال کرد و صداهلی هنجار و ناهنجار از خودش در آورد ...

سلامی گرم و از ته دل به همه دوستای عزیزمون . مرخصی منم داره تموم میشه و شبها و روزهای سراسر استرسی رو میگذرونم که البته سپردمش به خود خدا و میدونم که مثل همیشه مراقبم هست و کمکم خواهد کرد. امیدوارم سال خوبی رو شروع کرده باشین و این ایام تعطیل کنار عزیزاتون خوش گذرونده باشین . نشستم تو کانون گرم خونه و خوردن یه استکان چای دور هم و مهم نیست دارین چی میگین و از کجا میگین مهم اینه که به صورت همدیگه نگاه کنین و از ته دل لبخند بزنین و رضایت از زندگی رو به همسرتون نشون بدین ، بالبخند   با نگاه  این تعطیلات یه استراحت خیلی طولانی بود برام که واقعا بهش احتیاج داشتم هرچند ماههای اول خییییلی زیاد درگیر پرنیا بودم و ماه اخر هم فقط داره میره ...